ჩვენი ეკოლოგიური პასუხისმგებლობა

წინა პოსტებიდან თქვენ შეიტვეთ, რომ ადამიანები ხშირად ბუნებას კი არ გარდაქმნიან, არამედ გამოუსწორებელ ზიანს აყენებენ.  ამ პოსტში გაეცნობით საგანგაშო ვითარებას, რომელიც ადამიანების უვიცობით, უზნეობით ან უპასიხისგებლობით არის შექმნილი.
ცნობილია, რომ ადამიანები გამიზნულად იყენებენ ბუნების სიმდიდრეებს. მაგრამ ბუნების დაცვისკენ მიმართული სხვადასხვა რელიგიური თუ საკანონმდებლო აკრძალვების მიუხედავად, ბევრ შემთხვევაში ნაკლებად ზრუნავდნენ ამ სიმდიდრეების აღდგენაზე. გარეული ცხოველების უმოწყალო ჟლეტით ჯოგებს უსპობდნენ გამრავლების საშუალებას, მიწების დამუშავებისას არ ადარდებდათ ნიადაგის ნაყოფიერების შენარჩუნება, ქარხნების ამოქმედებისას არ ცდილობდნენ ჰაერისა და წყლის სისუფთავის დაცვას. ასეთ ისტორიულ ეტაპებს, როცა ადამიანი '' ხის იმ ტოტს ჭრის, რომელზედაც ზის''. ეკოლოგიურ კრიზისებს უწოდებენ.
   1983 წლის 26 აპრილს უკრაინაში, მდინარე პრიპიატის ნაპირას მდებარე ჩერნობილის ატომურ ელექტროსადგურზე კონსტრუქციული ხარვეზის და პერსონალის შეცდომის გამო მოხდა ავარია. აფეთქებებმა გამოიწვია შენობის სახურავის გადახსნა და ხანძარი, ამოფრქვეული ნაწილაკები ქარმა წაიღო და ღრუბელმა უკრაინის, ბელორუსიისა და რუსეთის მნიშვნელოვანი ტერიტორიები დაფარა. დიდი მსხვერპლისა და  ზარალის გარდა, ავარიის პირველ წელს ტერიტორიიდან გადაასახლეს 100 ათას კაცზე მეტი, რომელიც ეკოლოგიურ დევილებად იქცნენ.
    მეტალურგიული და ქიმიური ქარხნები ადამიანის ჯანმრთელობას დიდ ზიანს აყენებს, თუ არ ხდება მათი გამონაბოლქვი ნივთირებების გაუნვებელყოფა.
ნაგავსაყრელები და დანაგვიანებული ადგილები დიდ ეკოლოგიურ საფრთხეს შეიცავს. პოლიეთილენისა და სხვა სინთეტური მასალებისგან დამზადებული ნივთები, რომლებიც ნაგავსაყრელებზე გვხვდება, ძალიან ნელა იხრწნება და დაწვის დროს ჰაერში მავნე ნივთიერებებს გამოყოფს.
ბუნებაში ეკოლოგიური წონასწორობა ირღვევა მაშინ, როცა ხდება: ადგილების გაუდაბნოება და გაუტყეურება, ბუნების სტიქიური მოვლენები, ნიადაგის, წყლის, ჰაერის მავნე ნივთიერებებით გაჭუჭყიანება, მავნებლების შემოსევა, რადიაციის მომატება, ქალაქებში ხმაური, დანაგვიანება და სხვა უარყოფითი მოვლენები. მათზე დაკვირვება და საზიანო შედეგების დადგენა თითოეულ ჩვენთაგანს შეუძილა